درمان ارتودنسی شامل استفاده از وسایل ثابت یا قابل‌حمل (بست یا براکت دندان) برای صلاح موقعیت دندان است. مشخص شده که کیفیت نتیجه درمان به دست آمده با
وسایل ثابت بسیار بهتر از وسایل قابل‌حمل است. بنابراین، بیشتر ارتودنتیست‌ها برای درمان به وسایل ثابت علاقه نشان می‌دهند. موفقیت یک دستگاه ارتودنسی ثابت، به اتصالات فلزی (براکت‌ها و باندها) که به شکلی ایمن به دندان متصل می‌شوند بستگی دارد؛ به طوری که در طول درمان شل نشوند. (بست‌ها) معمولاً به جلو و کنار دندان‌ها متصل می‌شوند، در حالی که باندها (حلقه‌های فلزی که دور دندان را در برمی‌گیرند) معمولاً بیشتر روی دندان‌های عقب (مولار) استفاده می‌شوند. چسب‌هایی برای اتصال باندها به دندان در دسترس هستند. این موضوع اهمیت دارد که بدانیم کدام گروه از چسب‌ها به لحاظ چسبندگی و کاستن یا جلوگیری از پوسیدگی دندان در طول دوره درمان، از همه مطمئن‌تر هستند.رای درمان ارتودنسی برای کودکان، باید تعدادی از دندان‌ها که برای درمان به این روش نیاز هستند، به خوبی رشد کرده باشند. همچنین مبنی بر نظریه انجمن متخصصین ارتودنسی امریکا، سن 7 سالگی بهترین زمان مراجعه به کلینیک‌های ارتودنسی می‌باشد. زیرا در این سن دندان‌های شیری و تعدادی از دندان‌های دائمی کودک به خوبی رشد کرده است و پزشک قادر است با بررسی فک پایین و بالا و وضعیت قرارگیری دندان‌ها بهترین راه درمانی را برای معالجه عارضه‌های فک و صورت بیمار تجویز نماید. در صورتی که کودکان در زمان مناسب مورد معاینه قرار گیرند، می توان از ناهنجاری هایی که ممکن است در سنین بزرگسالی با آن مواجه شوند، پیشگیری نمود. بدین منظور
وضعیت دندان های شیری مورد بررسی قرار می گیرد و در صورت کوچک بودن فک و یا بزرگ بودن دندان های دائمی، برخی از دندان های شیری کشیده می شود تا بستری مناسب و ایده آل برای رشد دندان های دائمی کودکان فراهم می شود. با این کار، احتمال
کشیده شدن دندان های سالم و دائمی کودکان در سنین بزرگسالی به منظور مرتب سازی کاهش می یابد. در بیمارانی که دارای مشکل فکی هستند حتما باید بیمار را قبل از بلوغ معاینه کرد. اگر متخصص ارتودنسی در بیمار مشکل فکی را تشخیص دهد، باید با کمک دستگاههای ارتودنسی
مشکل فکی بیمار درمان شود چرا که در صورت عدم درمان در زمان مناسب، دیگر نمی توان مشکل بیمار را فقط با ارتودنسی درمان کرد و بیمار نیاز به جراحی فک خواهد داشت.شواهد کافی برای تعیین مؤثرترین چسب برای اتصال باند ارتودنسی به دندان مولار در بیماران با رتودنسی ثابت با قوس کامل وجود ندارد. درمان ارتودنسی شامل استفاده از وسایل ثابت و یا قابل‌حمل (براکت‌ها) روی دندان برای اصلاح موقعیت دندان است. مشخص شده که کیفیت نتیجه درمان به دست آمده با وسایل ثابتشده روی دندان بسیار بهتر از وسایلی است که قابلیت جابه‌جایی دارند. موفقیت یک وسیله ارتودنسی ثابت، به اتصالات فلزی (براکت‌ها و باندها) بستگی دارد که به شکلی ایمن به دندان متصل می‌شوند؛ به طوری که در طول درمان شل نشوند. براکت‌ها (بست‌ها) معمولاً به دندان‌های دیگر غیر مولارها وصل می‌شوند؛ و در دندان‌های مولار معمولاً از باندها (حلقه‌های فلزی که دور دندان را در برمی‌گیرند) استفاده می‌شود. درباره مؤثرترین چسب برای اتصال باندهای ارتودنسی به دندان‌های مولار شواهد کافی در دست نیست.
